τα κατηγορώ και την απραξία.
Και τι σημαίνει κρίση δηλαδή;
Μήπως τώρα εμφανίστηκε;
Η κρίση αφορά τον άνθρωπο,
όχι τα λεφτά του.
Η κρίση αφορά τις αξίες
και τα ιδανικά του.
Η κρίση αλλιώς λέγεται αλλοτρίωση.
Η κρίση σε κάνει να ξεχνάς
ποιος είσαι και που πήγαινες.
Η κρίση, όπως λένε
μας έχει καταστρέψει.
Τις ψυχές όμως, όχι τις οικονομίες.
Αυτές λίγο με απασχολούν.
Σάμπως θα τις πάρουμε μαζί στον τάφο;
Εν καιρώ κρίσης βγάζουμε τα
επιφανειακά μας προσωπεία
και αποκαλύπτουμε το αληθινό εγώ.
Είναι έντιμο ή
επιλέγει εύκολες λύσεις;
Είναι το εγώ μας ανώτερο ή
ένα ματεριαλιστικό σκουπίδι;
Είναι το εγώ μας
πιο πάνω από τη μάζα
ή ένα με αυτή σαν μια γροθιά;
Έχουμε θάρρος ή
καθιστοί στον καναπέ μας
μαθαίνουμε τι νέο έπεται
στις ζωές μας από τρίτους;
ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;
Ξέρουμε τι είναι η δημοκρατία;
Ξέρουμε πως να την υλοποιήσουμε;
Ξεχάσαμε τις παλιές γνώσεις;
Ξεχάσαμε τη σοφία των προγόνων μας;
Ξεχάσαμε τη φύση μας;
Είμαστε μαριονέτες;
Είμαστε ελεύθεροι;
Είμαστε πολιτισμένοι ή μήπως ζώα;
Μία λέξη πάντα μας χαρακτηρίζει,
διόλου κολακευτική.
διόλου κολακευτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου