Είναι αργά.

Αστεία που τα φέρνει ο καιρός,

αν ρώταγες πως ήμουνα πιο πριν,

όλα θα ήτανε αλλιώς.

Αστεία που τα φέρνει ο καιρός,

μόλις προχώρησα να ξύπνησες εσύ.

Τώρα τρέχεις, με ψάχνεις σαν τρελός,

τολμάς να δείχνεις τέρμα τραγικός.

Χατίρια, μάλλον, προσδοκείς.

Για σένα τώρα δείχνω νικητής.

Την ευτυχία μου, νομίζω, τη μισείς.

Αστεία που τα φέρνει ο καιρός,

ούρλιαζα μονάχη στο σκοτάδι.

Γιατί δεν ήσουνα εκεί;

Πόναγα, μα δεν άκουγε κανείς.

Πως δίψαγα για μια ζεστή αγκαλιά!

Συγχώρα με που είμαι απαθής,

συγχώρα με που τη χαρά μου ζω,

κουράστηκα πολύ γι' αυτή.

Στην ανάγκη μου ήσουν ελλιπής.

Έχω αγάπη πια, σε κάνει να πονάς.

Μάταια προσδοκείς.

Μάταια προσκυνάς.

Τώρα τι να σου πω;

Τώρα είναι αργά.

Αστεία που τα φέρνει ο καιρός.

Αν ένα γέλιο μ' έδειχνες πιο πριν,

όλα θα ήτανε αλλιώς.

Αστεία που τα φέρνει ο καιρός,

μόλις σε ξέχασα, θυμήθηκες να' ρθεις.

Of roses and thorns

Who did not hate the rose?

It was always faking love.

So pure and aggressive,

all at once.

Abandoned and adhesive.

Like a child, 

at first glance.

With vanity and persistence,

trying to prove its existence.

There it stands in front of you.

Still and ageless.

Staring at you as you move.

Wild and fearless.

Makes you think you can improve.

Oh! The rose, the rose...

Or what you used to call it,

"your other self",

before your drowning.

Nanako Blogs on Facebook

5+1 είδη τουριστών το καλοκαίρι- Τα 5 και 1 είδη τουριστών στις διακοπές

Καθώς άλλο ένα καλοκαίρι ξεκινά δειλά δειλά και η μέχρι τώρα ανασκόπηση περιλαμβάνει βιαστικές βουτιές στην κοντινότερη μπιχλιάρικη παραλία, ένα ακόμη τρομοκρατικό πανζουρλισμό στις ειδήσεις και τις επερχόμενες εκλογές, ας θυμηθούμε όλα τα είδη τουριστών που συναντάμε κάθε καλοκαίρι. Κάποιοι μπορεί να μας φτάνουν στα όρια μας, κάποιους μπορεί να τους λατρέψαμε, κάποιοι μπορεί να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι.

1. Ο Μυκονιάτης ή αγγλιστί το party animal:
Γνωρίζει πάντα όλα τα must events του καλοκαιριού σε όλα τα μέρη της Ελλάδας πριν καν ανακοινωθούν. Ξέρει που θα βρει διάσημους και αφρόκρεμα και πηγαίνει στα πιο χλιδάτα μέρη κι ας μην έχει στον ήλιο μοίρα. Τον λατρεύουμε γιατί απλά ξέρει να ζει το life to the fullest που λέει κι ο "κολλητός" του ο Gaultier (προφέρεται Γκοτιέ μπουρτζόβλαχοι) . Τον αναγνωρίζεις από τις μεθυσμένες selfie που σε κάνουν να αφρίζεις από τη ζήλεια.

2. Ο Γερμανός τουρίστας: (Ντάξει μπορεί να είναι και Σουηδονορβηγοάγγλος)
Τον εντοπίζεις από: τις αμέτρητες πανάδες πάνω από το ροζουλί καμμένο δέρμα (καλά, αντιηλιακά δεν έχουν στο χωριό τους;), τη λευκή βαμβακερή κάλτσα του Lidl  μέχρι το γόνατο και το καφέ ορθοπεδικό σανδάλι. Του αρέσει να περπατά, να σκαρφαλώνει κατσάβραχα και να πίνει Budweiser ενώ ταυτόχρονα κατακρίνει τους υποδεέστερους χαραμοφάηδες Ελληνάρες. Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί μπορεί.

3. Ο "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα":
Τα λόγια είναι περιττά για το συγκεκριμένο άτομο. Αν και ομοιάζει λίγο με το Μυκονιάτη ο σκοπός του δεν είναι να παρτάρει αλλά να ξεδώσει. Κι όταν λέμε να ξεδώσει εννοούμε να βρει ότι περπατεί και κυκλοφορεί για να του δώσει να καταλάβει τι εστί greek lover. Τον εντοπίζεις από το μαύρισμα τύπου σολάριουμ, το οποίο απέκτησε στις αμέτρητες ώρες που χάζευε βυζαρούδες στην πλαζ. Η Ροδίτες τον μισούν και θέλουν να τον λιντσάρουν μαζί με τα Αγγλάκια που σουρώνουν στους δρόμους και καλύπτουν ολόκληρο το θερινό ειδησεογραφικό δελτίο του Star.

4. Ο Ασιάτης:
Τον αναγνωρίζεις από το Tablet Xiaomi που έχει γίνει προέκταση του χεριού του και το πάντα τεντωμένο χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά. Σήμα κατατεθέν: η φωτογραφική κάμερα Fujfilm  για να απαθανατίσει όλα τα κτίρια που θα συναντήσει (ακόμη και το περίπετρο του κυρ Νίκου στη γωνία). Τον τύπο αυτό το μισείς ή το λατρεύεις. Άλλωστε όλοι μας κάπου εκεί έξω βρισκόμαστε στο background μιας φωτογραφίας διακοπών ασιατικής οικογένειας.

5. Ο Ελληνάρας:
Αυτό το είδος συνήθως πάει πακέτο με ομπρέλα θαλάσσης οικογενειακή, ψυγείο για τη θάλασσα γεμάτο σάντουϊτς, παραγεμισμένο αμάξι από κλαψιάρικα παιδιά και μία πρήχτρω πεθερά. Συνήθως είναι υπάλληλος μετριότατου προς κατώτατου μισθού και προσπαθεί να τη βγάλει στο τζάμπα, δίπλα στο beach bar. Τον εντοπίζεις από την καμένη και ξεφλουδισμένη επιδερμίδα (γιατί τα παιδιά του πάλι τελείωσαν όλο το αντηλιακό) και τη μεγάλη στρογγυλή κοιλιά, καθώς τσιμπολογά τα βράδια στην κουζίνα προκειμένου να ηρεμήσει το στρες του.

6. Ο Κουλτουριάρης:
Ο συγκεκριμένος είναι πολύ alternative. Δεν νιώθει την ανάγκη να πάει σε ένα μέρος επειδή είναι κοσμοπολίτικο ή επειδή έχει θάλασσα. Μπορεί να πάει στην Αρκτική το Δεκέμβρη για σκι μαζί με μια πολική αρκούδα και να περάσει ιδιαίτερα και μαγευτικά, όπως συνηθίζει να λέει όταν καυχιέται για τις περιπέτειες του στα dinner parties των λόγιων φίλων του. Τον εντοπίζεις από το σουέντ σακάκι, τις φωτογραφίες από όταν επισκέφτηκε το μουσείο του Λούβρου και γιατί συχνά για την επόμενη δεκαετία θα λέει πως πήγε στο Λούβρο για να δει τη Μόνα Λίζα (πήγε για την εμπειρία και για να στο τρίψει στα μούτρα). Αγαπημένος προορισμός: ένας απόμερος καταρράκτης στη μέση μιας όασης στη Σαχάρα.

Η τοποθέτηση προϊόντων ή υπηρεσιών δεν είναι σκόπιμη.

Nanako Blogs Facebook Page

ΒΡΕΞΕ

Βρέξε.

Βρέξε ουρανέ.

Τη βρώμα ξέπλυνε.

Διώξε.

Διώξε ουρανέ.

Τον πόνο που έμεινε.

Προσδοκώ όταν θ' αλλάξει ο καιρός.

Ονειρεύομαι τον κόσμο να' ναι αλλιώς.

Θα μας λούσει μετά την καταιγίδα,

μια ηλιαχτίδα φωτός.

Με δάχτυλο με δείχνουνε και λένε:

"Να ένας τρελός!".

Βρέξε και ξέπλυνε τις σάπιες μας ψυχές.

Χορό σου κάνω μοναχός.

Άλλος ένας μαϊμού βροχοποιός.

Ελάτε σύννεφα και κρύψτε μας!

Ντροπή και μόνο που υπάρχουμε.

Φέρτε μας αστραπές και θείες τιμωρίες.

Μεγάλη ήταν βλέπεις η ύβρις μας αυτή.

Δεν μπορεί

Κάτι παραπάνω υπάρχει, δεν μπορεί .

Δεν μπορεί μονάχα μιζέρια να κυριαρχεί.

Κάποιος αγνός θα 'χει ξεμείνει,

στην έρμη τούτη γη.

Κάτι ακόμη θα 'χεις να πεις.

Δεν μπορείς μονάχος να υπάρχεις.

Δεν πιστεύω πως είναι μόνο τούτη η ζωή.

Προσδοκώ εκείνη τη στιγμή,

που ο κόσμος θα γίνει οικογένεια και πάλι.

Δεν μπορεί μονάχα οργή να έχει απομείνει.

Δεν μπορεί. Δεν γίνεται σου λέω. 

Δεν μπορεί.

Έχει ακόμη ανθρώπους ο κόσμος μας θαρρώ.

Ανθρώπους μέσα στα ρομπότ.

Έχει ακόμη σου λέω, πίστεψε, ψυχές αγνές.

Μυαλά που ξέρουν τι είναι το σωστό.

Αυτοί που τον εαυτό τους βλέπουν ως μέρος απ' το όλο.

Υπάρχουν σου λέω, δεν μπορεί, άνθρωποι υπεύθυνοι.

Κι αν όντως δεν υπάρχουν… Θα τους γεννήσουμε εμείς!

Θα πλάσουμε μυαλά, εικόνες και καρδιές.

Να μάθουν ν' αγαπούν και να διεκδικούν.

Θα πλάσουμε σου λέω ηγέτες και αγγέλους.

Πνεύματα ηρωικά.

Θα φτιάξουμε τον κόσμο μας σαν όνειρα παλιά.

Κάτι παραπάνω θα υπάρχει, δεν μπορεί.

Δεν μπορεί μονάχα μιζέρια να κυριαρχεί.