ΖΩΩΔΕΣ

  

Σ’ έπιασα να τρέμεις.

Κρύφτηκες θαρρείς μα εγώ σε είδα.

Άλλο μην το αγνοείς.

Δεν μπορείς.

 

Θα τα γκρεμίσει όλα ο θυμός.

Κοχλάζει το νερό.

Γιατί; Γιατί δεν το ελέγχω;

Δεν μπορώ.

 

Γιατί ακόμη με αγαπάς;

Δεν βλέπεις ότι βράζει η καρδιά;

 Το κύμα ξεκινά για άλλη μια φορά.

Δεν μπορούμε.

Δεν μπορούμε άλλο πια.

 

Η οργή θολώνει την αγάπη.

Δεν φτάνει. Δεν φτάνει η αγάπη.

Με σάπιο πανί καλύπτω το σκοτάδι.

Μα το έχει φάει το σαράκι.

 

Σκέψου εσένα μια φορά.

Φύγε προτού να’ ναι αργά.

 

Το κτήνος μου ξυπνά.

Σιγά-σιγά.

Φύγε…

Φύγε.

Προτού να’ ναι αργά.