Υπογείου

Κι ήσουν εσύ που έκανες
τον ουρανό ταβάνι,

ταβάνι υπογείου.

Βουτηγμένοι στην αμαρτία

ξεπλύναμε 
με δάκρυα τα λάθη,

δάκρυα πόνου.

Έτσουζαν
τα σκουριασμένα καρφιά

που βγαίναν απ' το στόμα σου.

Μα δεν τόλμησα να καλυφθώ
καθώς με στόχευες.

Όχι καρδιά μου.

Έμεινα να στέκομαι μονάχα.

Δεν έφυγα.

Γιατί ήθελα να νιώσω 

γιατί ήτανε από σένα.

Κι ας πονούσε.

Κι ήσουν εσύ που έκανες
τον ουρανό ταβάνι,

ταβάνι υπογείου.

Μα το δέχτηκα.

Gone.

Nanako Blogs Facebook

Wishes for what it could have been .Prayers for her to return.
She had left before I even knew she came.
Gone.
The one that always goes. That's how they described her.
Speaking about her, talking with her, dreaming of her...
She came into my life like an explosion.
Who is gonna run with me now?
Who is gonna laugh with me now?
Who is gonna dream with me now?
She never had time for anyone.
"Priorities" she used to say.
She was a humingbird, she had no home and she loved that.
El dejamiento her state of mind.
Disparu, gone.
But I wanted her to stay, with me , for ever.
I shouted at her. How could she leave?
"Darling, can the beast be kept in chains?", she asked me while she was running away.
Gone. 

Nanako Blogs Facebook

Ζήσε!

Nanako Blogs on Facebook

Τι κάνεις χωμένος στον καναπέ σου χαζεύοντας την τηλεόραση φίλε μου;

Ο κόσμος είναι απέραντος και σε περιμένει να τον ανακαλύψεις.

Εσένα.

Κυνήγα μια αντισυμβατική ζωή. Νέες εμπειρίες & γνώσεις. 

Ταξίδεψε πριν περάσει η φρεσκάδα της περιπέτειας. 

Χαχάνισε πριν σβήσει το χαμόγελο. 

Δάκρυσε πριν στεγνώσουν τα μάτια.

Ούρλιαξε πριν κλείσει η φωνή. 

Διεκδίκησε πριν ξεχάσεις τι ήθελες.

Τρέχα πριν σου μουδιάσουν τα γόνατα. 

ΖΗΣΕ ΓΑΜΩ.