Με αφορμή την απάνθρωπη δολοφονική πράξη αστυνομικού εναντίον του έγχρωμου πολίτη Τζορτζ Φλόυντ στις ΗΠΑ (γεγονός που ξεσήκωσε πληθώρα αντιδράσεων σε παγκόσμιο επίπεδο) ένιωσα την ανάγκη να σκορπίσω κάποιους προβληματισμούς.
Θα χρησιμοποιήσω μεγάλες λέξεις για μικρούς κόσμους όποτε ζητώ την υπομονή σου φίλε αναγνώστη.
Ας ξεκινήσουμε με τα δεδομένα που τελικά δεν είναι τόσο δεδομένα.
Το χρέος οποιουδήποτε ένστολου είναι να προστατεύει και όχι να εξουσιάζει τους πολίτες.
Είναι υπόλογος στην κοινωνία που επιβλέπει και η κοινωνία τον επιβλέπει και εκείνη.
1. Σε καμία περίπτωση οι πολίτες δεν είναι τα αντικείμενα προσωπικού του ξεσπάσματος ή παιχνιδιού.
2. Σε καμία περίπτωση δεν έχει περισσότερη ή λιγότερη αξία η ζωή ενός ανθρώπου από έναν άλλον.
3. Σε καμία περίπτωση δεν έχει κανένας εξουσία οποιασδήποτε μορφής πάνω στη ζωή ενός άλλου ανθρώπου.
Τα ανωτέρω έχουν προ πολλού καταχωρηθεί ως ΒΑΣΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ παγκοσμίως.
Και σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, καταπατήθηκαν μέσα σε 5 λεπτά αφαιρώντας τη ζωή ενός αθώου ενώ το διαδίκτυο ήταν απλώς ένας σοκαρισμένος θεατής.
 |
| Στιγμιότυπο από τη δολοφονία του Τζ. Φλόυντ |
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου εφαρμόζεται ακόμη η θανατική ποινή (με μεγάλο ποσοστό εφαρμογής της να είναι σε έγχρωμους καταδίκους).
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού εφαρμόζει την οπλοκατοχή.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου διακρίνονται από επεμβατικές επιθέσεις σε άλλα κράτη με σκοπό την οικονομική υπεροχή. Λαϊκιστί πατάνε επί πτωμάτων εμπρός στο κέρδος.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου η ηθική παιδεία στα σχολεία αλλά και στην κοινωνία είναι εξόφθαλμα ελλιπής.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ όπου γεννήθηκαν τα χρηματιστήρια και οι πολυεθνικές.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου αναπτύχθηκε η μαζική παραγωγή μη χρηστικών προϊόντων εντυπωσιασμού (υλικών και άυλων).
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ όπου βασιλεύουν η εκτενής χειραγώγηση μέσω της Χολυγουντιανής φαντασίωσης και τα κοινωνικά δίκτυα.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ όπου ο πιο πιστευτός είναι εκείνος με το δυνατότερο μάρκετινγκ. Κάποιες φορές τον ψηφίζουν και για Πρόεδρο.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου καιρό τώρα βιώνουν πολιτική και πνευματική παρακμή.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, η οποία επηρεάζει και τις υπόλοιπες χώρες σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι θέλουμε να παραδεχτούμε.
Βρεθήκαμε ως θεατές να αναρωτιόμαστε πως φτάνει ένας άνθρωπος εκεί. Ένας άνθρωπος που ήταν κάποτε παιδί, που είχε κάποτε αγαπηθεί, που επιλέχτηκε να προστατεύει πολίτες μιας κοινότητας.
Πως έφτασε να μην είναι πια άνθρωπος;
Η εύκολη απάντηση είναι να πούμε πως γεννήθηκε με άρρωστο μυαλό, πως ήταν χαζός ή βίαιος, πως είχε ρατσιστικό παρελθόν. Ακόμη πιο εύκολο είναι να ρίξουμε όλη την ευθύνη στον πολιτικό που υποστήριζε.
Μα ο πολιτικός εν τέλει αποτελεί την επιλογή και το παράγωγο της ίδιας της κοινωνίας που τον ανέδειξε.
Η αλήθεια είναι όμως πως γεννήθηκε αθώος και χωρίς μίσος ή ρατσισμό. Όπως όλοι.
Το μίσος του αναπτύχθηκε με τον τρόπο που μεγάλωσε, εκπαιδεύτηκε, χειραγωγήθηκε και αλληλεπίδρασε με τον κόσμο γύρω του.
Κι έπειτα απέκτησε άρρωστο μυαλό, για κακή τύχη του θύματος του..
 |
| Σκίτσο που εκφράζει το κύμα αντιδράσεων που προέκυψε στις ΗΠΑ |
Κρίνεται αναγκαίο, παρότι είναι η χώρα των ΗΠΑ που πάσχει (αυτή τη φορά) και όχι οι υπόλοιπες, το συμβάν αυτό να μην περάσει απαρατήρητο.
Διότι καμία χώρα δεν είναι προστατευμένη αιωνίως από την ηθική παρακμή.
Άλλωστε, ποτέ η ηθική παρακμή και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έρχονται ξαφνικά.
Χτίζονται σταδιακά σε θεμέλια όπως:
οικονομικές κρίσεις, φτώχεια, έλλειψη ή εξαθλίωση της παιδείας (όλα εκεί δεν καταλήγουν πάντα;), έλλειψη ελέγχων, λιμούς και φυσικές καταστροφές, συνθήκες εγκλεισμού και ιδρυματοποίησης χωρίς την ανάλογη πνευματική υποστήριξη, αρρώστιες , ακραία καθεστώτα, απληστία, ματαιοδοξία, αίσθηση ανασφάλειας και άλλα παρόμοια φαινόμενα.
Περιμέναμε αλήθεια τίποτε διαφορετικό όταν ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τη φύση του; Η φύση μας είναι πιο απλή, πιο ειρηνική και πιο κοντά στο φυσικό περιβάλλον. Η φύση μας είναι ως λειτουργικά μέλη μιας κοινότητας.
Όπως ανέφερε και ο Αριστοτέλης είμαστε κοινωνικά όντα διότι δεν είμαστε ούτε θηρία ούτε θεοί. Είμαστε άνθρωποι και επιβιώνουμε όλοι μαζί. Μόνο έτσι προχωράμε. Ως κοινωνικό σύνολο.
Κι αν ακόμη αναρωτιέσαι γιατί αυτό το έγκλημα συνέβη εν έτη 2020 σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, ξαναδιάβασε τα παραπάνω λέξη προς λέξη με ό,τι αυτές συνεπάγονται.
Σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ. Ή σε μια χώρα όπως η Ελλάδα.
