Τα δάκρυα στα μάτια σου,
σκοτάδι μες την πόλη.
Οι ώρες μου μαζί σου,
μια εικόνα πια θολή.
Τα γέλια μας ουρλιάζαν
σε ξένο προορισμό.
Και τα παιδιά φωνάζαν
να πούμε το σκοπό.
Η αγάπη είναι απάτη,
η χαρά φεύγει γοργά,
η ζωή είναι μικρή
κι εσύ δεν είσαι πουθενά.
Η αγάπη είναι μύθος,
που φεύγει μακριά,
η ζωή είναι μικρή
κι εσύ δεν είσαι πουθενά.
Πουθενά.
Καίει η φωτιά σου,
που είχα για οδηγό.
Τα βράδια στα σκαλιά σου,
ήμουν σαν ναυαγός.
Χάσαμε τα θέλω
σε κάποιο τσακωμό,
μα τώρα εγώ σε θέλω,
χωρίς σταματημό.
Η αγάπη είναι απάτη,
η χαρά φεύγει γοργά,
η ζωή είναι μικρή
κι εσύ δεν είσαι πουθενά.
Η αγάπη είναι μύθος,
που φεύγει μακριά,
η ζωή είναι μικρή
κι εσύ δεν είσαι πουθενά.
Πουθενά.
Ζωή μικρή κι εσύ δεν είσαι πουθενά. Πουθενά!
