Έχω μια σκέψη, μια ενοχή,
Έχω σαν στόχο μια εποχή.
Όταν τον κόσμο εμείς οι δυο,
θα βλέπουμε μαζί.
Ψάχνω μια λέξη, μια αφορμή,
Για να ‘ρθω δίπλα σου σε μια στιγμή.
Τρέχουν τα δάκρυα, από παιδί.
Μοιάζω αλλόκοτη, ίσως τρελή.
Μα υπάρχουν λόγοι, είναι φτωχοί.
Είναι η αιτία που ‘χω πληγή.
Είσαι ο άνθρωπος μου, είσ’ ο γιατρός μου.
Εσύ όνειρο μοναχά δικό μου.
Κι αν πω μια λέξη πιο εχθρική.
Δείξε συμπόνια, δείξε στοργή.
Είναι από άλλους, δεν φταις εσύ.
Αφού είσαι εσύ.
Η χαρά μου σε τούτη τη ζωή.
Είσαι εσύ.
Ο λόγος που ξυπνώ γελώντας το πρωί.
Είσαι εσύ.
Μόνιμος κάτοικος στη δική μου την ψυχή.
